Last week NZ and back home!

Terug in Nederland: zo kijk je rechts en rijd je links?! Het is dus weer eventjes wennen om weer terug te zijn. Hier komt nog een kleine laatste update van mijn laatste week in Nieuw-Zeeland en de reis terug naar huis.

Mijn Engelse vriendinnen ging naar Bali dus ik zou mijn laatste week alleen moeten doorbrengen.. Poe wat zag ik daar tegenop! Een dagje alleen in Wellington; hoe gaan we dat nou invullen? Het begon met uitslapen want ik had een hele dorm voor mezelf. Na het middaguur het gezellige maar Windy Wellington ingelopen. Dit keer goed voorbereid met een lange broek en toch maar een vestje mee; you never know in NZ! Ik had een leuke dagactiviteit bedacht; sightseeing en shoppen. Wellington staat bekend om zijn leuke koffieshops en op elke hoek zit een sushi bar. Zo heb ik nog iets moois ontdekt in Wellington namelijk Mrs Higgins Oven Fresh Cookies: ik hou niet eens van koekjes of ben geen chocolade fan (tja beetje gekke afwijking als vrouw) maar deze cookies ruik je al op een km afstand. Heerlijk vers warm cookie met 3 soorten chocola die half uit elkaar valt omdat hij zo vers en dus warm is (HEMELS) Zo ver het cookie, in wellington mezelf verwend tijdens de uitverkoop. Tja je doet overal een trip wat zo 100 dollar kost, laten we hier dan ook maar wat doen. Heel wat gekocht voor de Nederlandse zomer want hier begint die op een einde te raken dus lekker shoppen in de uitverkoop. Stiekem heerlijk genoten om eventjes alleen te zijn: je loopt lekker anoniem door die grote stad en laat tijdens een sushi lunch in het zonnetje tot me doordringen wat ik allemaal heb meegemaakt. Thuis komt ook steeds dichtbij en is ook wel heel gek. Eenmaal terug op mijn kamer, was er helaas nog steeds niemand... Dus ik ging maar naar de hostelkeuken om daar mijn laatste restjes te koken. Daar kwam ik het Haagse drietal tegen. Ze waren de meest waardeloze maaltijd (hun eigen woorden) aan het koken en ik stond daar met verse groentjes... Ja dat leverde wel een gesprek op. Nou wat een gezelligheid: laten we samen wat eten en toen ook nog drankje doen. Van het een kwam het ander en vraag me niet hoe maar Goon kwam ook weer om de hoek kijken. Ik had allang afscheid genomen van deze cheape pakwijn maar de mannen waren nog maar net op reis dus waren wel fan! Dit eindigde in een hele leuk avond in Wellington haha. Met dit drietal heb ik mijn laatste week doorgebracht, zo gingen we samen de volgende dag om 7.30 op de bus naar Taupo.

Jullie zullen de plaatsen misschien wel herkennen want ik ga nu weer helemaal terug naar het noorden van NZ via dezelfde plekken: Wellington, Taupo (waar ik maand geleden skydive gedaan heb en de crossing) , Rotorua en dan Auckland waar het allemaal begon.

Na flinke busrit van 4/5 uur ongeveer inclusief brakhoofd van de Goon kwamen we in Taupo aan waar al gelijk het volgende tripje werd gepland. Zo dacht ik dat deze week me niks meer ging opleveren, zo doe je elke dag weer wat. We gingen met zn allen op een zeilboot om een mooie cruise te maken over Lake Taupo, waar ik precies een maand geleden uit een vliegtuig sprong! Het feit dat je je eigen drank mocht meenemen toverde deze trip om tot een party boot. Deze populaire boot was al volgeboekt maar met wat geluk kon je toch mee. Met smart en fish and chips waren we dan aan het wachten met zn vieren. Yes, we konden mee! Zo hebben we onder dekentjes op de boot wijn gedronken met gezellige mensen, een prachtige sunset en hebben we de melkweg ook mogen bewonderen vanaf de boot! Titanic music werd opgezet toen twee malloten dit op de punt van de boot gingen nadoen en ging een duitster nog skinny dippen in het ijskoude meer.

Deze prachtige avond heeft me wel een enorm snothoofd opgeleverd.. Eerste keer dat mevrouw het koud heeft en jahoor: verkouden! Na een big en luxe breakfast: eggs and bacon (ja dit is luxe voor een backpacker) en een heerlijk stalende zonnige dag liet me die snotneus wel weer vergeten :)! Taupo heeft heel wat hoogte punten: skydive, 20km hike, party boat maar ook de grootste slappe lach van mijn leven. Vraag me niet hoe, maar door een idioot filmpje van Lucky TV heb ik ongeveer 3 uur lang de slappe lach gehad. Er ging een wereld voor me open hoor, dankjewel nog he mannen! Jeetje, best beschamend maar toch briljant. In dorms zie je alles voorbij komen; zo sliepen dit keer twee opaatjes in onze dorm. De ene zag eruit als een hangbuikzwijn die elk moment uit zijn bed kon rollen met kleren nog aan?!

Met het Haagse Drietal: dusty, dario en tomas op naar Auckland; mijn laatste bestemming! In de bus kwamen we erachter dat er die avond een rugby game was in het grootste stadion van Nieuw-Zeeland: daar moesten we heen! Zo heb ik me weer over laten halen: je kan toch niet in NZ zijn geweest, zonder 1 rugby game te zien?! Daar was ik het toch wel snel mee eens. Dus met een hele groep in de trein richting het stadion. Onderweg nog snel bier en pizza gescoord: binnen 1 minuut rennend een pizza opgegeten en net op tijd voor de wedstrijd Auckland tegen Christchurch. Verstand van rugby was minimaal aanwezig: ik wist de belangrijkste regels wel maar Auckland won dus elke keer kwam er een vuurshow en publiek was blij.

Of er is altijd iets te doen overal, of ik ben op het verkeerde moment op die plek want dit keer was er weer een concert in Auckland waardoor nergens meer accommodatie te krijgen was. Fijn, ik zag mijn laatste dagen nou niet echt voor me op straat. Op laatste moment bood Alice mij aan om mee te gaan naar Waihiki Island, dit is een eiland 40minuten met de ferry van Auckland vandaan waar haar peet ouders woonden. Ik kende Alice eigenlijk niet zo goed, ik had haar een paar keer gesproken op de bus van Taupo naar Auckland dus wat een schat dat ze me mee vroeg. Stuart and Sue; twee lieve mensen die oorspronkelijk uit Engeland kwamen maar 2 maanden per jaar het goede leven leven in New Zealand. Ze kwamen ons halen bij de ferry en hebben ons het hele eiland laten zien; mooie routes langs de prachtige baaien, eindeloze uitzichten, wijngaarden en heuvels. Ze namen ons mee voor lunch en ook naar mooie wijngaard waar we in het zonnetje elke wijn mochten proeven die we wilden. Ik hou wel van dat wine tasting! Dit lieve stel woonden direct aan het strand waar de volgende dag toevallig een festival was; normaal helemaal uitgestorven daar en mensen komen voor hun rust en de natuur. Dit weekend was er juist vanalles te doen; dus we liepen vanaf hun huisje zo de boulevard op met allerlei kraampjes. Zo gezellig! Het strand waar zij direct aan woonden was een tractor, boot en paardenrace aan de gang. Alice en ik werden uitgenodigd voor de volgende lunch bij hun vrienden, met nog mooier uitzicht over het strand en de gehele tafel stond vol hapjes en wijn... De peetouders van Alice hebben ons zo verwend. We hadden een eigen kingsize bed: "of we het toch niet erg vonden die te delen?" Haha normaal delen we een stapelbed met nog 10 andere mensen in de kamer. Die avond had Sue gekocht; sweet potato, lam, verse groenten met ijs en kaasplankje als afsluiter. Nou zoals jullie al door hebben heb ik me hier heel goed vermaakt; ik had mezelf geen betere afsluiting kunnen bedenken van Nieuw- Zeeland en mijn hele reis. De volgende dag zetten ze me af bij de ferry waar ik Valerie en Rebecca weer zag in Auckland. We hadden nog 1 avondje samen in Auckland voordat onze reis naar huis begon. Ook afsluitend avondje met de mannen uit Den Haag gehad; die ik voorlopig niet terug zie want die zijn nog maar net begonnen aan het hele avontuur.

YES laatste dag in een hostel is aangebroken! Maandag 3 maart begon de reis, mijn backpack ontploft bijna door die nieuwe kleding die er in Wellington nog zijn bij gekomen. Voorbijgangers op straat denken ook allemaal; waar gaat die backpack met dat meisje heen? Waarop ik stralend kan zeggen: het mag, want ik ga naar huis! Met hele gemengde gevoelens verlaat ik de andere kant van de wereld... het zit er echt op! Ik ben blij dat ik de laatste week zo naar mijn zin heb gehad, want nu ga ik het stiekem toch wel heel erg missen. Maaar, 5 maart schiphol staat nu al zolang op de agenda dat je er ook heel erg naar toe leeft!

Samen met Val en rebecca naar Auckland Airport, het was even spannend of Rebecca mee kon. Mevrouw achter de balie zegt doodleuk: jij gaat tot taipei? Rebecca heeft maand geleden besloten dat ze toch naar huis ging en heeft dezelfde vlucht als mij geboekt; gelukje voor mij dat ik niet helemaal alleen die tering reis van 53 uur moet maken. Er is dus nogal wat mis gegaan met Rebec haar vlucht maar na lang wachten mocht ze mee; fjuuuuw! En dan kom je weer in het vliegtuig van China Airlines; 5 maanden geleden stapte ik hierin om naar Australië te komen pff.

Na 3uur vliegen kwamen we aan bij onze eerste tussenstop: Sydney. Dit was niet leuk; sydney naar links, taipei naar rechts. Hier moesten we gelijk afscheid nemen van Valerie die nog 2,5 maand langer in Australië blijft. Mijn kleine zusje zien vertrekken was toch wel heel moeilijk :( maar met de kennis van nu weet ik dat het heel goed gaat en ze hartstikke stoer is! Na 2 uur souvenir shoppen beginnen we aan de vlucht van Sydney naar Taipei van 9uur. Deze ging lekker snel want we hadden allebei twee stoelen dus heb mijn eerste film niet eens kunnen afzien want viel al in slaap. Verdorie had ik toch bijna het ontbijt gemist dus nog maar 1keus over: rijst. Oja fijn, China Airlines is rijst. Toen begon de echte hel: 17,5 uur wachten in Taipei. Rebec en ik hebben dit beetje kunnen overbruggen door een halve dagtrip door de stad te doen wat best leuk was. Gekke vrolijke Aziaat die wat verteld over de stad en natuurlijk bij de beroemde Taipei 101 gestopt. Tja, sorry ik kende het ook niet maar nogal bekende hoge toren... Helaas was het zooo mistig dat we het hoge topje niet eens konden zien haha. Wel nog een kleffe Dumbling proeft: een must-do! Rebecca en ik haddden 1000 dollar gepind; wiehoe wel waarde van 25 euro haha. Hiervoor hebben we mega mega menu bij burgerking gegeten voor 300 dollar?! Cheap hier, maar wil je de weg weten nou dan kan je het wel vergeten. Ze kunnen hier allemaal totaal geen Engels; yes is het antwoord op alles maar je komt nergens. De gewoontes zijn ook maar niks: ze eten echt kippenpoten. Gewoon gefrituurd kippenpootje jakkes. Slurpen hun eten naar binnen en laten keihard een boer aan tafel. Na 17,5 uur echt genoeg gehad van dit en begonnen we aan de tweede helft van de reis. 3,5 naar Bangkok voor kleine tankstop eruit en dan 13 uur naar Amsterdam. De laatste 13 uur waren echt vreselijk; allemaal kinderen op de vlucht die niet wilden slapen, waardoor ik ook niet meer geslapen heb. Je moet je voorstellen hoe je benen voelen naar zo lang in de lucht en je zit gewoon niet meer lekker in die stoel. Dus... ik heb heel seizoen 3 van Suits gekeken en nog 3 andere films. Woeeeh en dan zie je dat platte Nederlandse landschap vol met weilanden en dan komen de kriebels toch wel echt. Ik was mega zenuwachtig, ik had aan niemand gevraagd of ze ook langs kwamen op Schiphol. Ik had mijn backpack gelijk en toen ik door de deuren kwam zag Rebecca haar familie gelijk... Ik liep echt te zoeken maar zag niemand. Voel je je toch eventjes lullig totdat je vanaf de andere kant keihard ELINEEEEEEEEEE hoort. Haha daar stonden ze dan, zelfs met spandoek! Rennend met kar en al ben ik erheen gerend, wat leuk! Mega enthousiast knuffels uitgedeeld met het hek er nog tussen… Annemijn, Jessica, Pap, Renzo en zelfs opa&oma stonden me daar op te wachten. Super leuke verrassing :) ik ben gelijk een broodje filet american gaan halen (DIE WAS LEKKKER!) en eenmaal thuis stonden Annelot en Denise ook nog eens met een spandoek. Ja, wauw heel leuk allemaal.

En nu he, inmiddels 3 weken weer thuis en bijna iedereen weer gezien. In het begin keek ik naar rechts, had ik de neiging om links te gaan rijden en stelde een vraag in een winkel opeens weer in het Engels. Haha nog even wennen maar na het uitslapen van de jetlag ging het toch snel. Nu op zoek naar een baan... Ik moet zeggen dit is allemaal nog al snel gegaan. Ik had twee bedrijven lopen en gelijk heel druk met sollicitatie rondes. Het eerste bedrijf waar ik op gesprek ben gegaan is het uiteindelijk ook geworden. Ik was nog maar net thuis en Jessica had een gesprek geregeld. Het was te proberen en uiteindelijk ook gelukt want ik start aankomende maandag. JOEPIE ik heb een baan! Het is een werving en selectie bureau in Breda, best commerciële functie maar heb er veel zin in! Daar begint mijn serieuze leven dan. Ik vind het wel wennen en mis het reizen stiekem al een beetje, maar kan weer lekker in mijn appartementje wonen in Breda en ga weer geld verdienen. Zo kan ik weer dromen van een nieuwe reis… hihi!

Australië en Nieuw-Zeeland, jullie waren geweldig. Ik ben zoooo blij dat ik deze keuze uiteindelijk gemaakt heb en raad het echt iedereen aan. Naast alle prachtige plekken die ik heb gezien, mooie mensen die ik heb ontmoet en avonturen die ik ben aangegaan, ga je thuis ook heel erg waarderen. Deze reis zal me altijd bij blijven en niemand kan het meer afnemen!! Het is moeilijk uit te leggen wat je allemaal beleeft hebt maar hoop dat ik jullie op deze manier toch een beetje dichterbij deze mooie wereld heb gebracht.
Dankjewel allemaal voor het lezen! Alle leuke, lieve en onverwachte reacties die ik gehad heb ben ik heel dankbaar voor. En misschien tot een volgend reisje!

Dikke kus Eline